Heal the World - Michael Jackson

Ectropion

**************

het naar buiten kantelen van het ooglid

Dit is het tegengestelde van entropion. Hierbij hangt de onderooglidrand juist wat af, meestal bilateraal. Op de rand van het onderooglid zijn kleine puntjes zichtbaar, dit zijn de uitmondingen van de Meibomius klieren.

Soms komt de aandoening intermitterend voor, nu eens duidelijk zichtbaar (vooral als de pup moe is), dan weer verdwenen (als de pup erg oplettend is).

De hond heeft er blijkbaar niet erg veel last van, een beetje slijmerige ooguitvloei en soms wat rodere slijmvliezen.

Als behandeling wordt tijdelijk wat oogzalf (vb. kunsttranenoogzalf) voorgeschreven. Meestal verdwijnt ectropion bij het opgroeien. Indien het toch te uitgesproken zou blijven bestaan, wat zeer uitzonderlijk is, dan kan operatief de ooglidrand wat ingekort worden.

De juiste manier van overerving is nog niet gekend.

rassen waarbij het veel voorkomt : alle rassen kunnen het krijgen maar vooral  American Cocker Spaniels, Sint Bernards, Mastiffs, en Bloedhonden.

Risico's van ectropion ?

De meeste honden kunnen een normaal leven leiden met deze aandoening alhoewel sommige honden een steeds terugkerende ontsteking van de ogen krijgen door het stof en vuil dat in het oog kan.  De risico's zijn over het algemeen dus klein behalve bij de ernstige gevallen waar secundaire oogontstekingen voorkomen.

Behandeling ?

Sommige honden hebben geen behandeling nodig; alhoewel, als het oog irritaties ontwikkeld medische hulp is dan wel aangewezen. Minder erge gevallen kunnen behandeld worden met oogdruppels of oogzalven om de irritaties te minderen en ontstekingen te genezen.  In zeer zware gevallen is een chirurgische ingreep nodig welke het overtollige weefsel wegneemt opdat het ooglid zich beter sluit en dus het overtollige zakje verwijderd. 

Entropion

**************

 het naar binnen kantelen van het ooglid als gevolg van verslapping van de ringspier rond de oogleden

Entropion is het naar binnen krullen van een deel of van gans de ooglidrand. Er bestaan verschillende vormen vb. hoog-, middel- en laaggradig. Meestal is enkel het onderooglid omgekruld. Als het ooglid langs de neuskant is omgekruld, spreken we van mediaal entropion.

entropion bij golden retriever pup

Haren van de huid wrijven tegen de oogbol en veroorzaken irritatie. De hond traant en knijpt de oogleden meer toe. De slijmvliezen zijn roder.

Het hoornvlies kan ontstoken geraken. Ook defecten zijn mogelijk d.w.z. oppervlakkige of diepe indeukingen in het hoornvlies, uitzonderlijk evoluerend naar een perforatie.

Als de aandoening een tijdje bestaat, dan kunnen er bloedvaten, witte plekken (oedeem), pigment en soms sekwestervorming aanwezig zijn in het hoornvlies.

Sommige gevallen van entropion bij bepaalde rassen zijn erfelijk. Anderen zijn het gevolg van pijnlijke oogaandoeningen: de hond trekt daarbij het oog wat dieper in de oogkas en het ooglid gaat omkrullen naar binnen toe.

Bij een lichte graad van entropion wordt vaak enkel wat beschermende oogzalf al dan niet met een antibioticum bij, gebruikt. Geregeld wordt nadien gecontroleerd hoe het omkrullen evolueert.

Bij meer uitgebreide gevallen, vooral indien er beschadiging is van het hoornvlies, wordt de patiënt geopereerd. Er wordt een stukje huid weggenomen dicht bij de ooglidrand zodat deze niet meer omkrult. Deze techniek wordt Hotz-Celsius genoemd. Soms verkorten we in dezelfde chirurgie ook nog het ooglid. Deze definitieve operatie wordt best pas uitgevoerd als de kop van de hond al grotendeels uitgegroeid is. Indien de hond neiging heeft om te wrijven aan de oogleden of over de grond te schuren, dan moet hij/zij tijdelijk een kol dragen na de ingreep. Als na-behandeling wordt een antibioticumzalf 3x per dag op de oogleden en de oogbol aangebracht. De draadjes worden na 10 tot 12 dagen verwijderd.

Sommige chirurgen gebruiken draadjes die vanzelf verdwijnen (resorbeerbare draad).  

Indien de afwijking bij een pup wordt vastgesteld, dan wordt er nog geen huid weggenomen. Wel worden er dan tijdelijke draadjes gezet, die het omkrullen van de oogleden beletten. Deze techniek noemt men “temporary tacking sutures”. Direct na de ingreep zijn de slijmvliezen nogal opvallend zichtbaar, maar dit vermindert al na enkele dagen. Meestal laten we deze draadjes enkele weken ter plaatse. Nadien zijn er verschillende mogelijkheden: ofwel krullen de oogleden na het verwijderen van de draadjes niet meer om. Ofwel moeten er nadien nog eens tijdelijke draadjes gezet worden. Ofwel, als de kop voldoende uitgegroeid is maar het omkrullen nog blijft bestaan, dan wordt een chirurgische ingreep uitgevoerd.

       

         Plaatsen en knopen van tijdelijke draadjes (afbeeldingen Slatter).

 

Prolaps van het derde ooglid

*********************************

Honden, katten en nog enkele andere diersoorten hebben een derde ooglid, d.i. het vlies dat zichtbaar is langs de neuskant van het oog. Een T-vormig stukje kraakbeen vormt a.h.w. het skelet van dit ooglid. De basis van dit kraakbeen is omgeven door een traanklier nl. de derde ooglidklier. In een normale positie is deze klier niet zichtbaar, ze wordt door een soort bindweefsel op haar plaats gehouden onderaan de oogbol.  

Prolaps of uitpuilen van deze klier zien we geregeld bij bepaalde hondenrassen o.a. bij de Cocker Spaniel, Boston Terrier, Engelse Bulldog  en Mastino Napolitano. Bij poezen komt het veel minder voor, en dan vooral bij de Burmees.  

De uitpuilende klier is rood, gezwollen en zichtbaar aan de vrije rand van het derde ooglid. Omwille van de gelijkenis met een kriek spreekt men van een cherry eye. Meestal is er wat meer slijmerige uitvloei aan dat oog.  

cherry eye bij een pekinees

Na het aanbrengen van een lokaal anestheticum is het soms mogelijk om de klier tijdelijk terug op zijn plaats te krijgen door met een pincet aan de vrije boord van het derde ooglid te trekken.

Een andere mogelijkheid is het wegnemen van een deel of de ganse de klier. Omdat de klier ook een rol speelt bij de traanproductie wordt dit ten stelligste afgeraden, het beste is deze klier volledig te sparen. Dit gebeurt door ze chirurgisch vast te zetten hetzij tegen de binnenkant van de oogkas, aan een extraoculaire spier of aan de sclera (d.i. het witte omhulsel van de oogbol). Een andere ingreep omvat het terug weghechten van de klier onder het slijmvlies van het derde ooglid (techniek van Morgan).   


De 2 foto’s tonen  het oog van een Mastino voor en na chirurgie.

Cherry eye kan verward worden met een eversio van het kraakbeen van het derde ooglid, in dat laatste geval is de vrije rand van het derde ooglid naar buiten omgeklapt. Er is dan echter geen klier zichtbaar. De behandeling bestaat uit het chirurgisch verwijderen van het omgekrulde stukje kraakbeen doorheen een klein sneetje in het overliggende slijmvlies. Tot slot moet nog vermeld worden dat de derde ooglidklier ook tumorale veranderingen kan ondergaan en daardoor vergroot en gaat uitpuilen. Deze tumor mag men niet verwarren met een cherry eye.

 

 

 

 

heupdisplasie      ectropion/entropion/prolaps         lupus          hotspot 

panosteitis      lijst gevaarlijke stoffen     blaasgruis      cushing     wormen

 

---------------------------------------------------------TEEFJES :-------------------------------------------------------------------------------

---------------------------------------------------------REUTJES : -------------------------------------------------------------------------------

 

 ------------------------------------------------------OVERLEDEN :-----------------------------------------------------------------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------