Waarom Hope net iets meer is dan zomaar Hope
***************************************
Haar verhaal begint eigenlijk al heel vroeg, zelfs nog voor haar geboorte....
Het begon allemaal al met Alizka in 2001.... de eerste husky van de kennel d'Abajomy... zij bereikte erg veel, zij deed aan agility gehoorzaamheid en mushing , maar haar lust en leven was agility...
Haar stamboom was echter niet helemaal dat wat we echt wilden... dus de doelstelling was om haar te kombineren met een zeer goede reu en om daar dan een pup van aan te houden... Die kombinatie kwam er met Zorak waaruit geweldige pups voortkwamen. Maar mijn ex man vond Alizka niet "goed" genoeg om op verder te bouwen, louter omdat ze niet de juiste bloedlijnen achter haar had. Maar Alizka is en blijft een geweldige hond zowel werklust als karakter en omgang met andere honden...
In 2005 ben ik dan gescheiden en toen besloot ik met Alizka nog een nest te doen met Uriah en daar een pup van aan te houden... dat werd Danthé.... Liefde op het eerste zicht.... Danthé is echter niet helemaal uitgegroeid zoals ik gehoopt had maar ik wist wel welke genen erachter zaten en heeft wel zo'n super karakter met ook weer de goede kwaliteiten van Alizka op de hondenschool.... Dus zij werd op haar beurt gekombineerd met Dezhno een zoon van Belle...
Die dekking verliep absoluut niet zoals gepland.... en lukte maar niet... de dierenarts verklaarde Danthé onvruchtbaar en er zou een vruchtbaarheidsbehandeling gestart worden 2 maand na de loopsheid... want haar progesteronwaardes bleven heel de loopsheid op 0.7 staan (en je moet minstens 5 hebben om vruchtbaar te zijn...) Dezhno wilde haar ook niet dekken wat dus wijst op het feit dat ze niet op haar punt staat om gedekt te worden.
Dus op 28 dagen na het starten van de loopsheid (welke dus normaal maar ong 21 dagen duurt) zet ik haar terug in de kennel en plots doet Dezhno toch een dekking.... meteen naar de dierenarts om te checken op progesteron waarde... nog steeds 0.7.... de dierenarts vertelde me dat dat nooit iets kon zijn... Dus ik besloot over te gaan tot een andere teef om te laten dekken op dat moment...
Die andere teef beviel van 7 gezonde pups.... tot ... 4 dagen later.... was ik me aan het klaarmaken voor de volgende dag een demonstratie te gaan geven met de honden in Beervelde... had de honden nog gekamd... dus ook Danthé... niets wees erop dat ze drachtig was... tot plots Danthé heel gek begon te doen... en aanstalten leek te maken tot nesten.... ik betrouwde het zaakje niet en haalde haar naar binnen en 10 minuten kwam er een pupje ter wereld ... gezond en wel, een teefje .... ze kreeg de naam Hidden Hope d'Abajomy. (nadien kwam er nog een tweede pupje een reutje gedoopt He's Not Any d'Abajomy) Hidden vanwege het feit dat ze zich zo goed verstopt had al die tijd ... en de stiekeme hoop dat ze op haar grootmoeder zou gaan trekken... en Hope om het feit dat ik hoop dat ze dus mijn opvolger wordt van Alizka in de agility... d'Abajomy kreeg ze uiteraard als kennelnaam... wat zoveel wil zeggen als voor het geluk geboren.
Nou Hope stal al de show toen ze 5 weken oud was... ze sprong in en uit de werpkist alsof het niets was, gaf pootjes op commando en telkens ze uit de bak sprong en ik haar commando gaf dat ze terug moest deed ze het ook nog !!
filmpjes te zien op youtube :
http://www.youtube.com/watch?v=avD8APjFpDE
http://www.youtube.com/watch?v=AU8ZuxU7vZg http://www.youtube.com/watch?v=NyEiEK7nqc4 Hope was op zijn zachts uitgedrukt een pup met karakter... ze groeide ook heel mooi uit.... Net wat ik wilde bereiken... Hope was wel zo'n kleine opdonder en trok altijd al een grote mond op tegen de volwassen honden... van niets of niemand bang... zij deed wat ze wilde... en niets of niemand kon haar op andere gedachte brengen... Ook op de hondenschool ging het goed maar had er best de handen vol mee en ook daar ging ze niet onopgemerkt voorbij... Toen ze 5.5 maand was... ging het echter bijna mis... Ze zat in de kennel met speelweide aan... samen met mama Danthé, tante Danika, halfzus Crazy en grootvader Uriah.... Deze laatste is een hond die veel duld maar als het hem te veel wordt dan zal hij de kleine opdonder wel eens tegen de grond duwen en op zijn plaats zetten.... Hope wist zich in de groep best te gedragen en vond een leuke speelkameraad in Crazy... en samen waren ze dan ook de twee speelvogels van de bende.... Op een dag is ze blijkbaar net iets te ver gegaan en werkte ze Uriah op zijn zenuwen... die gaf dan een correctie die totaal verkeerd uitdraaide en bijna het einde van Hope betekende... Ik hoorde een gil in de kennel... op zich was dat niet abnormaal want Hope was wel een gillertje zoals we zeiden... je moest maar boos kijken en ze gilde al...; maar deze gil klonk toch net iets anders dus ik ging kijken wat er aan de hand was... ze stond met gekromde rug in de kennel en gilde het letterlijk uit van de pijn.... ik kon nergens verwondingen vinden... Maar ze bleef zo gekromd lopen en deed heel paniekerig als ze Uriah zag.... Ik heb toen metacam een pijnstiller toegediend in de hoop dat het wel zou beteren... maar dat was niet het geval.... probeerde met eten te geven en zien of ze het dan niet effe "vergat" dat ze pijn had ... maar ook toen gilde ze het uit van de pijn... en toen begon ze stilaan op te zwellen... dus niet getwijfeld en haar naar de dierenkliniek van Mol gebracht... daar werd gedacht aan een perforatie van de thorax... wat dodelijk is in de meeste gevallen... foto werd genomen maar er kon geen schade worden vastgesteld... Ze moest een nacht in observatie blijven en als ze de nacht zou overleven maakte ze kans... en moest de lucht vanzelf maar wegtrekken... hier op maandag waar de opgeblazen Hope nog maar half was wat ze op woensdag nog werd http://www.youtube.com/watch?v=6RH09ADsDDI Ze overleefde de nacht en mocht weer mee naar huis maandag... maar de lucht trok niet weg en nam alleen maar toe... tot op woensdag ze extreme proporties aannam... weer niet getwijfeld en haar naar de universitaire dierenkliniek van Merelbeke gebracht... daar heeft ze ook weer iedereen met verstomming verslagen... zo gigantisch was ze en ze bleef nog steeds de vrolijke onbevreesde pup... eten drinken en speels... maar wel zo gigantisch opgezwollen... foto gemaakt... niets gevonden... enkel wisten ze dan wel dat de lucht via de luchtpijp de borstkas inkwam en zich zo verspreidde over haar hele lichaam en dat mag je letterlijk nemen want ze was 1 grote extreem dikke worst. Er zat zelfs lucht in haar staart.... het enige waar nog geen lucht zat was in haar oren .... Toen gingen ze kijken met een cameraatje in haar luchtwegen..... daar werd een gat achteraan in de luchtpijp gevonden van 1 cm - 1.5 cm door een tandinslag van een andere hond.... (Uriah). Ze stelden een operatie voor om dit gat te dichten want drukverbanden konden ook wel maar boden geen zekerheid. Dus ze werd meteen met spoed geopereerd. Het ging normaal 1 - 1.5 u duren want volgens de chirurg Dr Bart Van Goethem, diplomate chirurg, was de ingreep vrij eenvoudig... Pas na 2 u kwam hij terug... de operatie bleek toch complexer te zijn geworden als op het eerst werd gedacht want ze konden net niet aan het gat. Dus probeerden ze de luchtpijp iets te draaien om er zo aan te kunnen maar dat lukte niet, want ja er lopen daar ook nog bloedvaten en zenuwen langs en de slokdarm.... dus waren ze genoodzaakt om de luchtpijp vooraan tussen 2 kraakbeenringen open te snijden en zo het gat te bereiken en te dichten... en dan weer vooraan ook dichtmaken... Tijdens de operatie hebben ze ook 2 gaatjes in haar dijen gemaakt en de lucht er al voor een stuk uitgemasseerd... Het waren spannende dagen en uren in de kliniek maar Hope herstelde heel snel. Ze mocht de dag nadien al naar huis .... en sprong weer even vrolijk rond als voorheen alsof er niets gebeurd was en ze had thans een hele zware dramatische operatie ondergaan. Met dank aan Peggy Van Broeck en Dr Bart Van Goethem kreeg ik deze fotos voor en tijdens de operatie : en hier is Hope een week na de operatie terug in normale conditie... zie het verschil Hier was ze 1 dag thuis na de operatie - op seconde 45 zie je even heel snel de snee op haar keel... en zoals je kan zien weer terug de onbevreesde spring-in-het-veld als voorheen... http://www.youtube.com/watch?v=QvAQ0Gs24l4 Dus Hope had haar naam niet gestolen : Hidden zoals voorheen uitgelegd dat ze zich goed verstopt had in mama's buikt en ze verstopte dan ook later maar even 3 dagen lang een gat in haar luchtpijp en Hope ... ja alle hoop was op haar gericht dat ze het zou halen en dat ze dus de nieuwe agility aanwinst wordt en de kennelnaam d'Abajomy "voor het geluk geboren behoeft geloof ik geen verdere uitleg meer ... ze kroop door het oog van de naald... ---------------------------------------------------------TEEFJES :------------------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------REUTJES : ------------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------OVERLEDEN :----------------------------------------------------------------------------- ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://www.youtube.com/watch?v=NyEiEK7nqc4
Hope was op zijn zachts uitgedrukt een pup met karakter... ze groeide ook heel mooi uit.... Net wat ik wilde bereiken...
Hope was wel zo'n kleine opdonder en trok altijd al een grote mond op tegen de volwassen honden... van niets of niemand bang... zij deed wat ze wilde... en niets of niemand kon haar op andere gedachte brengen... Ook op de hondenschool ging het goed maar had er best de handen vol mee en ook daar ging ze niet onopgemerkt voorbij...
Toen ze 5.5 maand was... ging het echter bijna mis... Ze zat in de kennel met speelweide aan... samen met mama Danthé, tante Danika, halfzus Crazy en grootvader Uriah.... Deze laatste is een hond die veel duld maar als het hem te veel wordt dan zal hij de kleine opdonder wel eens tegen de grond duwen en op zijn plaats zetten.... Hope wist zich in de groep best te gedragen en vond een leuke speelkameraad in Crazy... en samen waren ze dan ook de twee speelvogels van de bende.... Op een dag is ze blijkbaar net iets te ver gegaan en werkte ze Uriah op zijn zenuwen... die gaf dan een correctie die totaal verkeerd uitdraaide en bijna het einde van Hope betekende...
Ik hoorde een gil in de kennel... op zich was dat niet abnormaal want Hope was wel een gillertje zoals we zeiden... je moest maar boos kijken en ze gilde al...; maar deze gil klonk toch net iets anders dus ik ging kijken wat er aan de hand was... ze stond met gekromde rug in de kennel en gilde het letterlijk uit van de pijn.... ik kon nergens verwondingen vinden... Maar ze bleef zo gekromd lopen en deed heel paniekerig als ze Uriah zag.... Ik heb toen metacam een pijnstiller toegediend in de hoop dat het wel zou beteren... maar dat was niet het geval.... probeerde met eten te geven en zien of ze het dan niet effe "vergat" dat ze pijn had ... maar ook toen gilde ze het uit van de pijn... en toen begon ze stilaan op te zwellen... dus niet getwijfeld en haar naar de dierenkliniek van Mol gebracht... daar werd gedacht aan een perforatie van de thorax... wat dodelijk is in de meeste gevallen... foto werd genomen maar er kon geen schade worden vastgesteld... Ze moest een nacht in observatie blijven en als ze de nacht zou overleven maakte ze kans... en moest de lucht vanzelf maar wegtrekken...
hier op maandag waar de opgeblazen Hope nog maar half was wat ze op woensdag nog werd
http://www.youtube.com/watch?v=6RH09ADsDDI
Ze overleefde de nacht en mocht weer mee naar huis maandag... maar de lucht trok niet weg en nam alleen maar toe... tot op woensdag ze extreme proporties aannam... weer niet getwijfeld en haar naar de universitaire dierenkliniek van Merelbeke gebracht... daar heeft ze ook weer iedereen met verstomming verslagen... zo gigantisch was ze en ze bleef nog steeds de vrolijke onbevreesde pup... eten drinken en speels... maar wel zo gigantisch opgezwollen...
foto gemaakt... niets gevonden... enkel wisten ze dan wel dat de lucht via de luchtpijp de borstkas inkwam en zich zo verspreidde over haar hele lichaam en dat mag je letterlijk nemen want ze was 1 grote extreem dikke worst. Er zat zelfs lucht in haar staart.... het enige waar nog geen lucht zat was in haar oren ....
Toen gingen ze kijken met een cameraatje in haar luchtwegen..... daar werd een gat achteraan in de luchtpijp gevonden van 1 cm - 1.5 cm door een tandinslag van een andere hond.... (Uriah). Ze stelden een operatie voor om dit gat te dichten want drukverbanden konden ook wel maar boden geen zekerheid. Dus ze werd meteen met spoed geopereerd. Het ging normaal 1 - 1.5 u duren want volgens de chirurg Dr Bart Van Goethem, diplomate chirurg, was de ingreep vrij eenvoudig... Pas na 2 u kwam hij terug... de operatie bleek toch complexer te zijn geworden als op het eerst werd gedacht want ze konden net niet aan het gat. Dus probeerden ze de luchtpijp iets te draaien om er zo aan te kunnen maar dat lukte niet, want ja er lopen daar ook nog bloedvaten en zenuwen langs en de slokdarm.... dus waren ze genoodzaakt om de luchtpijp vooraan tussen 2 kraakbeenringen open te snijden en zo het gat te bereiken en te dichten... en dan weer vooraan ook dichtmaken... Tijdens de operatie hebben ze ook 2 gaatjes in haar dijen gemaakt en de lucht er al voor een stuk uitgemasseerd... Het waren spannende dagen en uren in de kliniek maar Hope herstelde heel snel. Ze mocht de dag nadien al naar huis .... en sprong weer even vrolijk rond als voorheen alsof er niets gebeurd was en ze had thans een hele zware dramatische operatie ondergaan.
Met dank aan Peggy Van Broeck en Dr Bart Van Goethem kreeg ik deze fotos voor en tijdens de operatie :
en hier is Hope een week na de operatie terug in normale conditie... zie het verschil
Hier was ze 1 dag thuis na de operatie - op seconde 45 zie je even heel snel de snee op haar keel... en zoals je kan zien weer terug de onbevreesde spring-in-het-veld als voorheen...
http://www.youtube.com/watch?v=QvAQ0Gs24l4
Dus Hope had haar naam niet gestolen : Hidden zoals voorheen uitgelegd dat ze zich goed verstopt had in mama's buikt en ze verstopte dan ook later maar even 3 dagen lang een gat in haar luchtpijp en Hope ... ja alle hoop was op haar gericht dat ze het zou halen en dat ze dus de nieuwe agility aanwinst wordt en de kennelnaam d'Abajomy "voor het geluk geboren behoeft geloof ik geen verdere uitleg meer ... ze kroop door het oog van de naald...
---------------------------------------------------------TEEFJES :-------------------------------------------------------------------------------
---------------------------------------------------------REUTJES : -------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------OVERLEDEN :-----------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------