Waarom dan wormen bestrijden:

 * Milde tot matige infestaties kunnen de oorzaak zijn van een vervelende diarree of wat plattere mest.

 * Hygiëne en volksgezondheid: ook kinderen kunnen besmet worden door bepaalde wormen die bij dieren voorkomen. In het ergste geval kan dit leiden tot het larva migrans syndroom waarbij wormlarven door het lichaam migreren - zoals ze dat bij hun natuurlijke gastheer ook doen - maar hun weg verliezen in deze vreemde omgeving en bvb. in de oogbol terecht komen met alle gevolgen van dien.

 * Wormen gaan verspilzuchtig om met hun voedsel dat bestaat uit bloed, weefsel of darminhoud van de gastheer. Hierdoor gaan groeiprestaties en algemene conditie achteruit. Bovendien wordt de weg vrijgemaakt voor eventuele andere boosaardige ziektekiemen.

 * Sommige wormen zijn ongelooflijk vervelend voor hun gastheer omwille van de jeuk.

 * De gevolgen voor heel jonge dieren kunnen zwaarder zijn.

Een milde tot matige worminfestatie beperkt zich meestal tot één of meerdere van volgende klachten:

* diarree (soms met bloed)

* braken

* dik buikje, zg. 'wormbuikje', bij jonge dieren

* in de flanken bijten

* doffe vacht

* huiduitslag bij pups

* groeiachterstand, zwakte, vermagering

* met het achterste over de grond schuiven

* 'rijstkorrels' thv de anus

Wanneer diarree en braken lang aanhoudt bestaat er gevaar voor uitdroging en ondervoeding en mogelijk sterfte.

Ontwormingsprodukten bestaan onder de vorm van pillen (Parazan, Drontal, Milbemax), pasta's (Dogminth) en zelfs druppeltjes (Stronghold) voor in de nek.

Wanneer je moet ontwormen hangt af van een aantal factoren. Afhankelijk van het gebruikte produkt is het niet altijd nodig of nuttig om ze strikt op te volgen. Ook met het infectierisico moet rekening gehouden worden. Volg in elk geval steeds de specifieke aanwijzingen van de dierenarts.

* ontwormingskuur best starten vóór vaccinatie

* pups, op weken 2/4/6/8, daarna maandelijks tot 1jaar oud 

* volwassen dieren die binnen blijven, 2 maal per jaar

* volwassen dieren die vaak buiten komen, 4 keer per jaar

* altijd na een positief faecesonderzoek

* fokdieren 1x vlak vóór de paring  - 1 x 2w vóór de bevalling  - tijdens het zogen gelijktijdig met jongen

* de wormen kunnen 20 tot 80 cm lang worden

* 1 vlo tot 60 wormcysten kan herbergen

Gevaar voor de mens : Vooral kleine kinderen (<5j) die alles nog in hun mond steken kunnen per abuis wel eens een vlo binnenspelen. Omdat de worm zich strikt beperkt tot de darm en geen reis door het lichaam maakt is er eigenlijk geen gevaar, maar niemand loopt graag met een beest in zijn buiik rond.
Opname van wormeitjes kan geen kwaad, ze overleven het maagzuur niet.

Behandeling :  Niet alle ontwormingsprodukten doden Dipylidium af. Wij gebruiken Parazan of Drontal Dog, twee dagen na elkaar. Bovendien kunnen door de korte inwendige cyclus van 3 weken de dieren zich makkelijk herbesmetten. Na een eerste ontworming is een tweede één maand later aan te raden.
Uiteraard is een gelijktijdige behandeling tegen vlooien noodzakelijk, evenals een grondige reininging van de rustplaatsen van de dieren

2. Rondwormen (Nematoden), 

de grootste en meest frequent aangetroffen groep, hebben een rond lichaam aan de uiteinden spits toelopend. Hiertoe behoren de spoelwormen, zweepwormen, en haakwormen.
 

Spoelwormen :

inwendige cyclus : Larven uit oraal opgenomen eieren migreren vanuit de darm naar lever -> hart -> long -> luchtpijp, worden vervolgens opgehoest en ingeslikt om tenslotte volwassen te worden in de dunne darm en eitjes te produceren. Dit duurt ongeveer 1 maand. Een ander deel kapselt zich onderweg in en vormt een reserve van waaruit regelmatig larven vrijkomen om hun tocht naar de darm verder te zetten.

Toxocara canis-eitje  Spoelworm

Bij drachtige teven komen deze reservelarven massaal vrij en besmetten de pups vanaf de 42ste dag van de dracht reeds in de baarmoeder. De larven wachten in de lever van de foetus tot na de geboorte waarna ze hun reis via hart-long naar de darm aanvatten.

De klachten zijn afhankelijk van de leeftijd van het dier en de besmettingsgraad.

Pups
De letsels die de larven achterlaten op hun tocht kunnen vooral ernstig zijn voor pasgeboren pups. Zo is longontsteking tgv massale migratie de belangrijkste doodsoorzaak bij pups 2 - 3 dagen na de geboorte. Pups die de eerste faze van een zware besmetting overleven, sterven dikwijls toch nog t.g.v. maagdarmproblemen en de daarmee gepaard gaande vermagering en verzwakking. Lichte tot matige besmetting bij pups leidt tot groeivertraging, een dik buikje, af en toe wat diarree, braken, soms koorts, bloedarmoede en zenuwstoornissen.
 

Oudere honden

Naast de migratieletsels in de verschillende inwendige organen, kan een zwaardere besmetting allergische processen in gang zetten vooral t.h.v. de darm. Lichte tot matige infecties zijn zelden een probleem, maar vormen wel een besmettingsbron voor anderen

Gevaar voor de mens : Indien per ongeluk wormeitjes in de darm van een mens verzeild geraken, zullen de larven die zich hieruit ontwikkelen proberen dezelfde reis als bij honden af te leggen. Dit zou nog niet zo erg, moest het gevaar niet bestaan dat ze hun weg kwijt geraken en op plaatsen in lichaam terechtkomen waar ze veel schade berokkenen, bvb. het oog. Dit fenomeen staat in de medische wereld bekend als het 'larva migrans syndroom'. Zandbakken waar ook veel honden komen (en ontlasten) vormen een concreet gevaar voor kinderen.

Behandeling :

Dit is één van de meest schadelijke wormsoorten bij de hond. De larven dringen via de huid binnen (vooral langs de onderkant van de poten) en vinden hun weg via hart -> long -> luchtpijp -> slokdarm naar de dunne darm waar ze zich met bloed en darmweefsel voeden. Op hun reis kapselen sommige larven zich onderweg en geven bij drachtige teefjes aanleiding tot besmetting van de pups.

Larven en wormen beschadigen huid, darm en longen. Vanaf een bepaalde leeftijd bouwen honden een zekere immuniteit op maar een infectie bij pups en jonge hondjes eindigt niet zelden fataal.

 * Huid: penetrerende larven veroorzaken vooral t.h.v. de voetzolen jeuk en roodheid, bacteriële complicatie kan het probleem vergeren met aantasting van de gehele voet.

 * Long: het binnendringen van de long gaat gepaard met eerder milde letsels, zelfs bij zware infecties.

 * Darm: hier zijn de letsels diep en bloederig. Zware of chronische infecties gepaard gaan met bloedarmoede, vermageren en verlies van eetlust. Bij pups is een slijmerige donkere diarree samen met bloedarmoede zeer verdacht voor Ancylostoma-infectie.

Gevaar voor de mens : Percutane infectie met Europese haakwormen bij de mens is zeer zeldaam. (sub)tropische soorten zoals Ancylostoma brasiliense zijn hiertoe wel in staat.